Forma przestrzeni publicznej
Ideą przewodnią projektu jest zestaw zasad urbanistycznych mających zagwarantować wysoką jakość przestrzeni publicznych. Zaproponowane reguły urbanistyczne, wyznaczone liniami zabudowy, pozwalają na elastyczne kształtowanie zabudowy w długim horyzoncie czasowym realizacji inwestycji, bez utraty wartości przestrzennych określonych w założeniach wyjściowych. Ulice, aleje, bulwary, place oraz otwarcia i zamknięcia widokowe to klasyczne elementy kompozycji urbanistycznej, które stanowią podstawowe narzędzia naszej koncepcji.

Proponowana zielona przestrzeń publiczna — „zielony kręgosłup” — kształtuje tożsamość miejsca w skali całego miasta. Wielowarstwowość przestrzeni, różnorodne perspektywy oraz atrakcyjne, zaskakujące widoki mają sprawić, że projektowane osiedle mieszkaniowe będzie wizualnie angażujące dla przyszłych użytkowników. Charakterystyczna forma przestrzeni publicznej wynika również z poszukiwania odpowiednio skalowanych „jednostek sąsiedzkich”, budujących poczucie tożsamości mieszkańców z ich częścią osiedla.

Zieleń i miasto
Możliwa do uzyskania intensywność zabudowy sytuują projekt na pograniczu strefy miejskiej i podmiejskiej. Projekt dąży do połączenia obu tych atmosfer poprzez tworzenie stref intensywnej zabudowy wokół placów i ulic, obok obszarów zapewniających przyszłym mieszkańcom bliski kontakt z naturą. Różnorodność atmosfer, dostęp do usług oraz bogactwo zieleni oferowane przez projekt to kluczowe czynniki zapewniające wysoką jakość życia w tej części miasta.

Struktura
Strukturę osiedla tworzy sześć jednostek sąsiedzkich powiązanych ze sobą zielenią. W ramach tych jednostek wyznaczono linie zabudowy, które stanowią narzędzie kształtowania zabudowy o zróżnicowanej typologii. Niniejsza koncepcja konkursowa przedstawia jedynie przykładowy układ zabudowy, podkreślający wartości płynące z dostępu do zieleni.

Przestrzenie
Ideą nadrzędną projektu jest tworzenie przestrzeni publicznych oraz ich ciągłości, osadzonych w dostępie do zieleni.
Zaproponowane przestrzenie obejmują:

Publiczne — zieleń urządzoną i nieurządzoną, łączącą poszczególne jednostki sąsiedzkie.

Półpubliczne — przestrzenie urbanistyczne, takie jak place i ulice w obrębie jednostek sąsiedzkich.

Półprywatne — przestrzenie wewnątrz kwartałów lub budynków mieszkalnych.

Prywatne — przestrzenie mieszkaniowe, w tym ogródki i przedogródki lokali parterowych.

Tożsamość
Każda z sześciu jednostek sąsiedzkich wyróżnia się swoją unikalną formą i charakterystycznymi przestrzeniami publicznymi. Dodatkowo architektura, aranżacja zieleni oraz sposób kształtowania przestrzeni półpublicznych mogą wzmocnić poczucie tożsamości społeczności sąsiedzkich.

Zieleń
Dla zieleni publicznej proponujemy podział funkcjonalny wynikający z potrzeb różnych grup społecznych i wiekowych, dostosowany do zróżnicowanych form spędzania wolnego czasu. Zieleń w otoczeniu cieku wodnego pełni funkcję spokojnej przestrzeni rekreacyjnej, natomiast inne części parku wzbogacają strefy sportowe, kulturalne, przyrodnicze, targowe oraz przestrzenie dla seniorów, spajając poszczególne jednostki sąsiedzkie w spójny organizm miejski.

Usługi
Funkcje usługowe odegrają kluczową rolę w kształtowaniu miejskiego charakteru jednostek sąsiedzkich. Strefy usługowe koncentrować się będą wokół placów oraz wzdłuż wybranych ulic o szczególnym znaczeniu, zapewniając dostępność dla osób spoza osiedla.